Stosunek poliolu do izocyjanianu:

Poliol charakteryzuje się wysoką liczbą hydroksylową i dużą masą cząsteczkową, co zwiększa gęstość usieciowania i pomaga poprawić gęstość pianki. Regulacja wskaźnika izocyjanianowego, czyli stosunku molowego izocyjanianu do aktywnego wodoru w poliolu, zwiększa stopień usieciowania i gęstość. Zazwyczaj wskaźnik izocyjanianowy wynosi od 1,0 do 1,2.

 

Dobór i dawkowanie środka spieniającego:

Rodzaj i dawka środka spieniającego bezpośrednio wpływają na szybkość rozprężania powietrza i gęstość pęcherzyków po spienianiu, a następnie na grubość skorupy. Zmniejszenie dawki fizycznego środka spieniającego może zmniejszyć porowatość piany i zwiększyć jej gęstość. Na przykład woda, jako chemiczny środek spieniający, reaguje z izocyjanianem, wytwarzając dwutlenek węgla. Zwiększenie ilości wody zmniejszy gęstość piany, dlatego jej ilość dodawana do piany musi być ściśle kontrolowana.

 

Ilość katalizatora:

Katalizator musi zapewnić równowagę dynamiczną między reakcją spieniania a reakcją żelowania w procesie spieniania, w przeciwnym razie nastąpi zapadnięcie się lub skurczenie pęcherzyków. Poprzez dodanie silnie zasadowego związku aminy trzeciorzędowej, który ma silne działanie katalityczne na reakcję spieniania i silne działanie katalityczne na reakcję żelowania, można uzyskać katalizator odpowiedni do układu samonaskórkowego.

 

Kontrola temperatury:

Temperatura formy: Grubość powłoki będzie rosła wraz ze spadkiem temperatury formy. Podniesienie temperatury formy przyspieszy reakcję, co sprzyja tworzeniu gęstszej struktury, a tym samym wzrostowi gęstości, ale zbyt wysoka temperatura może spowodować, że reakcja wymknie się spod kontroli. Zazwyczaj temperatura formy wynosi 40–80°C.

 

Temperatura dojrzewania:

Utrzymywanie temperatury starzenia na poziomie 30–60°C i czasu 30 s–7 min pozwala uzyskać optymalną równowagę między wytrzymałością na odformowywanie a wydajnością produkcji produktu.

 

Kontrola ciśnienia:

Zwiększenie ciśnienia podczas procesu spieniania może zahamować ekspansję pęcherzyków, sprawić, że struktura pianki stanie się bardziej zwarta i wzrośnie jej gęstość. Jednak nadmierne ciśnienie zwiększy wymagania dotyczące formy i podniesie koszty.

 

Prędkość mieszania:

Odpowiednie zwiększenie prędkości mieszania może sprawić, że surowce będą się bardziej równomiernie mieszały, będą lepiej reagowały i pomogą zwiększyć gęstość. Jednak zbyt duża prędkość mieszania wprowadza zbyt dużo powietrza, co skutkuje spadkiem gęstości. Zazwyczaj prędkość mieszania wynosi 1000–5000 obr./min.

 

Współczynnik przepełnienia:

Ilość wtryskiwanej mieszanki reakcyjnej produktu samonaskórkowego powinna być znacznie większa niż ilość wtryskiwanego środka spieniającego. W zależności od produktu i systemu materiałowego, współczynnik przepełnienia wynosi zazwyczaj 50–100%, aby utrzymać wysokie ciśnienie w formie, co sprzyja upłynnieniu środka spieniającego w warstwie naskórkowej.

 

Czas wyrównywania warstwy skóry:

Po wlaniu spienionego poliuretanu do modelu, im dłużej powierzchnia jest wyrównywana, tym grubsza staje się warstwa wierzchnia. Rozsądna kontrola czasu wyrównywania po wlaniu jest również jednym ze sposobów kontrolowania grubości warstwy wierzchniej.