Aspekty techniczne natrysku poliuretanu sztywnego w terenie
Sztywny materiał izolacyjny z pianki poliuretanowej (PU) to polimer o powtarzalnej strukturze jednostki segmentu karbaminianowego, utworzonej w wyniku reakcji izocyjanianu i poliolu. Ze względu na doskonałą izolację termiczną i wodoodporność znajduje szerokie zastosowanie w izolacji ścian zewnętrznych i dachów, a także w chłodniach, magazynach zbożowych, archiwach, rurociągach, drzwiach, oknach i innych specjalistycznych obszarach izolacji termicznej.
Obecnie, oprócz izolacji dachów i zastosowań hydroizolacyjnych, znajduje on również zastosowanie w chłodniach oraz dużych i średnich instalacjach chemicznych.
Kluczowa technologia dla sztywnej pianki poliuretanowej w konstrukcji natryskowej
Opanowanie technologii natryskiwania sztywnej pianki poliuretanowej stwarza wyzwania ze względu na potencjalne problemy, takie jak nierówne otwory w piance. Niezbędne jest udoskonalenie szkolenia personelu budowlanego, aby mógł on sprawnie posługiwać się technikami natryskiwania i samodzielnie rozwiązywać problemy techniczne napotykane podczas budowy. Główne wyzwania techniczne w natryskiwaniu konstrukcji koncentrują się głównie na następujących aspektach:
Kontrola czasu wybielania i efektu atomizacji.
Proces powstawania pianki poliuretanowej obejmuje dwa etapy: spienianie i utwardzanie.

Od etapu mieszania do momentu ustania rozszerzania się objętości piany - proces ten jest znany jako spienianie. Podczas tej fazy należy wziąć pod uwagę jednorodność rozkładu otworów pęcherzykowych, gdy znaczna ilość reaktywnego gorącego estru jest uwalniana do układu podczas operacji natryskiwania. Jednorodność pęcherzyków zależy przede wszystkim od takich czynników, jak:
1. Odchylenie współczynnika materiałowego
Istnieją znaczne różnice w gęstości między pęcherzykami generowanymi maszynowo a generowanymi ręcznie. Zazwyczaj ustalone przez maszynę stosunki materiałów wynoszą 1:1; jednak ze względu na różne poziomy lepkości wśród białych materiałów różnych producentów - rzeczywiste stosunki materiałów mogą nie być zgodne z tymi ustalonymi stosunkami, co prowadzi do rozbieżności w gęstości pianki w oparciu o nadmierne użycie białego lub czarnego materiału.
2.Temperatura otoczenia
Pianki poliuretanowe są bardzo wrażliwe na wahania temperatury. Proces ich spieniania jest w dużej mierze zależny od dostępności ciepła, pochodzącego zarówno z reakcji chemicznych zachodzących w samym układzie, jak i z warunków środowiskowych.

Gdy temperatura otoczenia jest wystarczająco wysoka, aby zapewnić ciepło otoczenia, reakcja ulega przyspieszeniu, co skutkuje powstaniem pianek w pełni rozprężonych o stałej gęstości powierzchni i rdzenia.
Z kolei w niższych temperaturach (np. poniżej 18°C) część ciepła reakcji rozprasza się do otoczenia, co powoduje wydłużenie czasu utwardzania i zwiększenie skurczu formy, co z kolei podnosi koszty produkcji.
3.Wiatr
Podczas operacji natryskiwania prędkość wiatru powinna w idealnym przypadku utrzymywać się poniżej 5 m/s; przekroczenie tego progu powoduje odprowadzenie ciepła powstającego w wyniku reakcji, co wpływa na szybkie spienianie i sprawia, że powierzchnie produktu stają się kruche.
4. Podstawowa temperatura i wilgotność
Temperatury ścianek bazowych mają istotny wpływ na wydajność spieniania poliuretanu w trakcie procesów aplikacji, szczególnie jeśli temperatura otoczenia i temperatura ścianek bazowych są niskie – szybkie wchłanianie następuje po nałożeniu pierwszej warstwy, co zmniejsza ogólną wydajność materiału.
Dlatego minimalizowanie przerw w południe podczas budowy oraz strategiczne planowanie prac stają się kluczowe dla zapewnienia optymalnej szybkości rozprężania się sztywnej pianki poliuretanowej.
Sztywna pianka poliuretanowa to produkt polimerowy powstający w wyniku reakcji dwóch składników – izocyjanianu i połączonego polieteru.
Składniki izocyjanianowe łatwo reagują z wodą tworząc wiązania mocznikowe; wzrost zawartości wiązań mocznikowych sprawia, że powstałe pianki stają się kruche, a jednocześnie zmniejsza się przyczepność między nimi a podłożami, co wymaga czystych i suchych powierzchni podłoża, wolnych od rdzy, kurzu, wilgoci i zanieczyszczeń, w szczególności należy unikać dni deszczowych, kiedy obecność rosy/szronu wymaga usunięcia i wysuszenia przed dalszym postępowaniem.
Czas publikacji: 16-07-2024